Młyn Papierniczy w Dusznikach Zdroju - zarys historii
2013-12-13 13:00
Najznamienitsze w Polsce Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju mieści się w XVII-wiecznym młynie papierniczym, unikatowym zabytku techniki.
MŁYN PAPIERNICZY W DUSZNIKACH ZDROJU
Najznamienitsze w Polsce Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju mieści się w XVII-wiecznym młynie papierniczym, unikatowym zabytku techniki. Położone jest nad rzeką Bystrzycą Dusznicką, na południowych obrzeżach miasta, przy międzynarodowej trasie biegnącej w kierunku granicy z Czechami.
Pierwsze wzmianki o papierni dusznickiej i papierniku noszącym nazwisko Ambrosius Tepper pochodzą z 2 połowy XVI w. Zabudowania zachowanej papierni stanowią zespół przylegających do siebie obiektów architektonicznych, które powstawały stopniowo, w różnym odstępie czasu. Najważniejszy w tym kompleksie budynek główny młyna papierniczego, pełniący niegdyś funkcję mieszkalno-produkcyjną, wzniesiono w 1605 r. Na kondygnacji parterowej odbywała się zasadnicza produkcja papieru. Wyższa kondygnacja konstrukcji ryglowej, mieściła mieszkania oraz pomieszczenia produkcyjne. Przestrzeń poddasza zajmowała suszarnia papieru. Budynek przykryto dwuspadowym dachem gontowym, ograniczonym od zachodu drewnianym, barokowym szczytem wolutowym. Przylegającą do budynku głównego drewnianą suszarnię papieru oraz pawilon wejściowy wybudowano przypuszczalnie w XVIII w
Historię dusznickiego młyna w okresie 1562-1939 tworzyli papiernicy z rodu: Kretschmerów, Hellerów i Wiehrów. W XVII w. papiernia była zaliczana do najwyżej cenionych na Śląsku. Posiadała też monopol na dostarczanie papieru do wrocławskich urzędów. W XVIII w. papiernię znacznie rozbudowano i zmodernizowano, instalując w niej nowoczesne urządzenia papiernicze. Produkcję papieru unieruchomiono w Dusznikach w 1937 r. Dwa lata później Karl Wiehr, ostatni właściciel papierni przekazał ją miastu na cele publiczne z intencją utworzenia w zabytkowym młynie regionalnego muzeum techniki.
Papiernia w chwili przejęcia jej przez władze polskie w 1945 r. była opustoszała i zniszczona. Z urządzeń papierniczych zachowały się jedynie wieszaki klamrowe do suszenia tektury z XIX/XX w. oraz kilka XIX w. form służących do czerpania papieru. Zachowały się także niezwykle cenne elementy wystroju papierni - malowidła ścian i stropów w pomieszczeniach kondygnacji strychowej młyna, pochodzące z XVII - XIX w.
Po więcej informacji zapraszamy tutaj.
