Manfred Bator: Geometria i kolory - Galeria PhotoZona we Wrocławiu

Na wystawę złożyło się 15 prac o wymiarach 100×70 cm, tworząc swoisty poliptyk, w którym sąsiadujące ze sobą prace wchodziły w dialog, tworzyły asocjacje i opozycje. Obrazy utrzymane w monochromatycznej tonacji, przedstawiają podwrocławski pejzaż, naturę pozornie pozbawioną ingerencji człowieka, tak jakby ingerencja i nieingerencja kultury w naturę były procesem ciągłym i cyklicznym.

Podobnie jest z fotografiami Batora: najpierw poddane zostały zabiegowi wyeliminowania z nich koloru, zyskując jedynie odcienie czerni i szarości. Następnie kolory zostały nadane ponownie, przedefiniowane, oznaczone graficznymi oznaczeniami skali barwnej CMYK i RGB. A zatem definiowanie kolorów na nowo, stało się procesem ciągłym i cyklicznym, który odbywa się w wyobraźni perceptora obrazów, definiując kolorystykę zgodnie z szablonami, które są mu znane. Drzewo jest zielone, piasek żołty – wiemy o tym i widzimy to patrząc nawet na czarno-białe fotografie. Zabieg dokonany przez Manfreda Batora stał się punktem wyjścia dla Andrzeja Więckowskiego. Pod wpływem obcowania ze zdjęciami Artysty, Więckowski napisał esej „Spuszczanie widzenia ze smyczy”.