Galeria Neon-Temat kobieta-Urszula Smaza-Gralak. ASP Wrocław
Partnerzy DOKIS Wystawy
CYKLU DO KWADRATU: URSZULA SMAZA - GRALAK PREZENTUJE TEMAT KOBIETA
To, co prezentuję, można określić dwoma wyrażeniami: - „re-interpretacja” i „re-produkcja”. Pierwsze z wymienionych - „re-interpretacja” jest rozumiane jako swoista interpretacja fenomenu sztuki lub osobisty komentarz do zdarzeń w przestrzeni sztuki; drugie - wieloznaczna - „re-produkcja”, jest w tym przypadku przypominaniem, powieleniem obrazów już utrwalonych, ich wizualną transpozycją, czy wreszcie odtworzeniem tego zapisu w pamięci.
Kobieta jako temat w sztuce, istniała od zawsze i od zawsze stanowiła wyzwanie dla artystów. Wizerunek kobiety odzwierciedlał filozofie i idee danego czasu, mówił o statusie kobiet, ujawniał prawa i zasady, które determinowały miejsce i rolę kobiet w zmieniającym się kontekście cywilizacyjno - kulturowym a także reorientowały myślenie społeczeństw.
W książce „Wieczna Ewa”, prof. Wanda Nowakowska opisuje wizerunek kobiety słowami:
„Kobieta - anioł, strażniczka domowego ogniska, wcielenie cnót wszelakich, […] żarłoczna, demoniczna i rozpustna, złowrogie przekleństwo życia mężczyzny”.
Nie dysponując „wizerunkiem Ewy”, sztuka odmienia kobiece postaci przez wszystkie przypadki i proponuje kalejdoskop artystycznych narracji, aby odsłonić tajemnicę wielopostaciowej idei kobiety - uosobienia tradycji z jednej, a obiektu pożądania, z drugiej strony. Ta idea zawarta jest gdzieś pomiędzy sacrum a erotyzmem. Obraz kobiety w sztuce ilustruje także ewolucję języka malarskiego, przy czym ciało zostaje określone jako tekst, w który wpisywane są wielorakie znaczenia. Artyści wszystkich epok, stylów i tendencji wyobrażali ucieleśnienia piękna, tworząc kody kulturowe. Kreowany od stuleci alfabet zapisany w formie ikon, znaków, szyfrów i symboli ukazuje wizerunek kobiety madonny, bogini, matki, muzy, sufrażystki i femme fatale, prostytutki i gejszy, bussiness woman, kobiety wirtualnej i przedstawicielki płci kulturowej (gender). Instalacja przestrzenna, którą przygotowałam, jest wieloelementową realizacją złożoną z reprodukcji dzieł wybranych twórców, które są częścią moich prywatnych zbiorów oraz zmultiplikowanego obrazu cyfrowego podanego w formie autorskich pikseli, które są wyrazem osobistej refleksji oraz relacją z ekspozycji dzieł sztuki w europejskich galeriach i muzeach. Organizując przestrzeń wykorzystałam te zasady aranżacyjne, które pozwalają konfigurować elementy etalażu w kompozycyjne całości. Nie traktowałam poszczególnych kadrów w kategoriach obrazów, lecz jako raport, który posłużył do opisania i wypełnienia przestrzeni. Pomocne w budowaniu wzajemnych relacji, było poddanie się dyktatowi kwadratu, co pozwoliło mi na wyodrębnienie swoistej struktury powiązań mentalnych i formalnych. Zadaniem wystaw jest opowiadanie historii. Idei i architekturze wystawy „Temat kobieta”, nadałam subiektywne znaczenia. Urszula Smaza - Gralak
