Koncert symfoniczny: W.A.Mozart, J. Brahms, J. Haydn - Filharmonia Sudecka - [Wałbrzych]

dyrygent: Miron Yusipovich (Ukraina)

solistka:  Gyehee Kim, skrzypce - Laureatka II Nagrody na Miedzynarodowym Konkursie Skrzypcowym w Toruniu 2016

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII SUDECKIEJ

w programie:
W.A.Mozart Uwertura do opery "Don Giovanni"
J. Brahms Koncert skrzypcowy D-dur op. 77
J. Haydn 96. Symfonia D-dur "Miracle"

Uwerturę do opery „Don Giovanni” zawdzięczamy... chorobie śpiewaczki. Jej niedyspozycja spowodowała, że przesunięto premierę o kilka dni,  co dało Mozartowi niezbędny czas do napisania brakującej części przedstawienia. Dramma giocoso - „wesoły dramat”, jakim jest „Don Giovanni” wyraża się także w uwerturze, całkowicie samodzielnym utworze. Splecione są tutaj dwa tematy - poważny, przywołujący finałową scenę spotkania tytułowego uwodziciela z posągiem Komandora i wesoły - oddający komiczny charakter akcji scenicznej. Premiera 29 października 1787 w Pradze i... oszałamiający sukces.  

Koncert D-dur Johannesa Brahmsa (1878) to symfonia ze współudziałem instrumentu solowego... Realizując założenia Beethovena osiągnął Brahms całkowite podporządkowanie partii solowej skrzypiec symfonicznej koncepcji całości. Jest więc koncert ogromnym wyzwaniem dla solisty, także ze względu na trudności techniczne, ale przede wszystkim z powodu wymagań interpretacyjnych. Partie skrzypiec nie są budowane na wirtuozerii, podążają za lub poprzedzają symfonicznie dominujące tematy i dopiero w kadencji mogą skupić całą uwagę na swojej wyjątkowości. Część druga, Adagio to także partia oboju, której skrzypce podejmują marzycielski nastrój. Wreszcie żywiołowe Allegro giocoso, ma non troppo vivace przywołuje sentyment Brahmsa dla muzyki węgierskiej. Koncert dedykowany Józefowi Joachimowi, przyjacielowi kompozytora - sławnemu skrzypkowi, jemu także zawdzięcza opracowanie partii solowej skrzypiec, w istocie nigdzie nie przeciwstawiającej się naturze instrumentu.

Symfonię D-dur nr 96 (1791) zaliczamy do dwunastu „londyńskich” symfonii Józefa Haydna. To była pierwsza podróż kompozytora do Anglii, pierwszy występ w Londynie 11.03.1791 roku na Hanover Square Rooms. I od razu wydarzenie... cudowne - żyrandol spadł z sufitu sali koncertowej. Publiczności udało się odskoczyć i nikomu nic się nie stało. Symfonia za to zyskała przydomek „Miracle”. Haydn posługuje się w tej symfonii solowym wykorzystaniem instrumentów, w typie symfonii koncertującej: w Andante dwoje solowych skrzypiec, zestawienia skrzypiec z fagotem oraz fletem czy solo obojowe (!) w Menuetto:Allegretto. Mistrzowski styl Haydna!

[źródło: Filharmonia Sudecka]