Głuchy krzyk – Kacper Piskorowski w Legnicy

Kacper Piskorowski urodził się w Legnicy w 1988 r. Pierwsze obrazy malował w wieku kilku lat pod okiem Roberta Tracza, pierwszego surowego nauczyciela, który do dzisiaj pozostał dla niego mistrzem. Po ukończeniu V LO w Legnicy w 2007 r. rozpoczął studia (kierunek Malarstwo) w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jego praca dyplomowa nosiła tytuł „Sztuka artystów cierpiących na choroby psychiczne. Analiza wybranych twórców i ich dzieł”. Obronił ją serią dziesięciu obrazów. Studia kontynuował na ASP we Wrocławiu, gdzie mieszka do dziś. Jeszcze w tym samym roku wziął udział w 20. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych PROMOCJE oraz w XXVI Przeglądzie Plastyki Zagłębia Miedziowego. W 2011 r. odbyła się jego wystawa indywidualna Life and death w Konservativen Gallery, w Halden, w Norwegii. Kilka miesięcy później pokazała ją Galeria Sztuki w Legnicy w ramach cyklu Legnicka Inwazja Młodych. Wówczas twórczość ta została określona jako „wyczerpująca kondensacja emocji, dobrowolna spowiedź, a czasami – rozdzierająca skarga”. W roku następnym legnicka publiczność znów mogła obejrzeć jego prace na zbiorowej ekspozycji Potęga Sztuki, zorganizowanej w 20-lecie V LO, prezentującej dokonania byłych uczniów.  

W lutym 2013 r. autor ukończył wrocławską ASP. W przygotowanym dyplomowym cyklu Głuchy krzyk użył niebanalnych środków przekazu i nie skupił się jedynie na malarskim ujęciu problemu. Wystawa Głuchy krzyk ukazuje – za pomocą mocnych środków artystycznych – nagą prawdę o człowieku – „stworzeniu w gruncie rzeczy okrutnymi i bezwzględnym”, jak mówi sam autor. „Wątpię czy nasz świat jest naprawdę takim idealnym, jakim chcemy go widzieć. Czy nasza kultura, której przyświeca tak często przywoływana platońska triada wartości: Prawda-Dobro-Piękno, nie jest tylko ułudą prawdy? Czy cywilizacja, kultura, religia, może stanowić wystarczające usprawiedliwienie dla naszych poczynań? Czy naprawdę mamy prawo traktować wszystkie inne stworzenia jak przedmiot własności? Czy w końcu zdobędziemy się na odwagę by spojrzeć na siebie takich jakimi jesteśmy w rzeczywistości?” – pyta Piskorowski.

Cykl przedstawia 10 dużych assamblaży, wykonanych na blachach z użyciem prętów, łańcuchów, sznurów, szmat, części klatek oraz narzędzi oprawców. Gdzieniegdzie dostrzec można szczątki zwierząt – fragmenty małych czaszek, kości, opierzonego szkieletu, kępy futra. Dodatkowo symbolicznie działa „sącząca się” z obrazów posoka. Wystawę w Galerii Sztuki wzbogaca instalacja oraz praca wideo-art. One również nawiązują do bestialskiego traktowania zwierząt zabijanych na skalę masową dla mięsa, sportu, w imię nauki lub mody. W ten sugestywny sposób autor uświadamia, że w naszych głowach status ontologiczny zwierzęcia sprowadza się do zgrafizowanego wizerunku na etykiecie; nie jest ono żywą istotą – z krwi i kości – jest produktem, towarem z kilku- , kilkudziesięciu procent mięsa mechanicznie od nich oddzielonego. W tej redukcji idzie jeszcze dalej, unicestwiając bohaterów swych dzieł, spychając ich poza ramy obrazów, analogicznie jak my robimy to w zbiorowej świadomości. Piskorowski podkreśla, że nie jest działaczem żadnej organizacji walczącej o prawa zwierząt i nie nawraca nikogo na wegetarianizm. Podjął jedynie próbę zmierzenia sie z hipokryzją, w której wszyscy żyjemy.

Ekspozycję Głuchy krzyk można oglądać w Galerii Sztuki (pl. Katedralny 1) w terminie 7.02 – 2.03.14. Otwarcie wystawy z udziałem autora zaplanowano na piątek 7 lutego, na godz. 19.00. Wstęp na wernisaż i wystawę wolny.  

Kacper Piskorowski zajmuje się malarstwem, instalacją, multimediami, ostatnio także fotografią, we własnym atelier. Jego twórczość określić można jako mroczną, która „chroni nas-widzów od infantylizmu postrzegania świata”. Jego inspiracje i zainteresowania skupiają się wokół najciemniejszych aspektów ludzkiej natury i twórczości (upadek człowieka, choroby psychiczne, okrucieństwo, obsceniczność). 

----

Źródło: Galeria Sztuki w Legnicy, materiały prasowe