O teatrze, który narodził się z ideałów

Plakat według projektu Marek Komza /mat. organizatora

Legendarny Teatr Kalambur przez wiele lat był jedną z najbardziej znaczących i znanych, nie tylko w Polsce, ale także na świecie, instytucji artystycznej awangardy. I mimo że od dawna nie prowadzi już artystycznej działalności, zamykając bilans zagranych premier na imponującej liczbie stu siedmiu, na zawsze pozostanie w pamięci swoich twórców i wielbicieli jako niezmiernie ważna cześć życia kulturalnego drugiej połowy dwudziestego wieku.

Dzisiejsza konferencja prasowa, zorganizowana z okazji 57-lecia powstania Teatru Kalambur, była okazją nie tylko do poznania szczegółów zaplanowanych na 21 czerwca obchodów, ale dawała także możliwość cofnięcia się w czasie do Wrocławia lat 60., 70. i 80., będącego wówczas stolicą polskiego teatru awangardowego. Uczestnicy konferencji podkreślali, że fenomenem tamtych lat była wartość płynąca z wysokiej jakości kalamburowych wydarzeń. O swoich doświadczeniach i przygodach z Kalamburem barwnie opowiadali partycypanci spotkania, między innymi przedstawicielki Społecznego Komitetu Organizacyjnego Tablicy Pamiątkowej Teatru Kalambur: Krystyna Kawczak (była żona reżysera Kazimierza Kutza, aktorka Teatru Kalambur, obecnie współpracująca z Metropolitan Opera), Halina Litwiniec (żona Bogusława Litwińca, aktorka Teatru Kalambur i szefowa dawnej kawiarni Pod Kalamburem) oraz Mirosława Nikodemska. 

Na pytanie o to jak to się stało, że Kalambur został powołany do życia, artyści zgodnie opowiadają o życiu we wspólnocie i potrzebie bycia razem, a przede wszystkim o konieczności poszukiwania ideałów, z których, suma summarum, zrodził się pomysł na teatr, zgadkowy i tajemniczy, nie uderzający nieskomplikowanym przekazem prosto między oczy -Teatru Kalambur. 

Konferencję prasową poprzedziło oficjalne otwarcie wystawy ulicznej - Historia Kalamburu i 10. Międzynarodowych Festiwali Teatru Otwartego. Wystawę będzie można zwiedzać do 30 czerwca.