Jest cooltura

Najpierw był entuzjazm:
- „Rejs”? „Miś”? „Psy”? – pytał z nadzieją. – Mam je wszystkie!
Kiedy usłyszał, że raczej chodzi mi o „Poranek kojota” czy „Chłopaki nie płaczą”, posmutniał i powiedział, że właśnie poczuł się naprawdę stary, w związku z czym idzie się powiesić.
Na szczęście chyba przemyślał sprawę i w zeszłym tygodniu zgodził się zaopiekować naszym szkolnym klubem fanów gier na PS i XBoxa. Oznajmił, że co prawda jego osobiste doświadczenia w „tym temacie” kończą się na „Arkanoidzie” i telefonicznym „Wężu”, ale postanowił przy okazji sam się dokształcić.
Inny nauczyciel opowiedział mi historię ze swojej młodości. Były lata 80-te, trwał boom na polski rock. Na listach przebojów rywalizowały ze sobą m.in. zespoły Republika i Lady Pank, których fani toczyli ze sobą świętą wojnę. Mój nauczyciel był fanem Lady Pank, jego koledzy – Republiki. Postanowili rozstrzygnąć spór o to, która kapela ma lepsze teksty i na lekcję polskiego przynieśli płyty. Ich polonistka (ksywa „Babcia”, nieprzypadkowo), wysłuchawszy kawałka Republiki, wpadła w zachwyt: Miłosz! – wykrzyknęła. A po „Zamkach na piasku” Lady Pank dodała: - Norwid!! Domagającym się twardo werdyktu chłopakom powiedziała: -Tego nie wolno porównywać.
Czas na puentę. Nawet jeśli czegoś nie rozumiemy, nie skreślajmy tego tylko z tego powodu. Kulturę ciężko ująć w ramy ocen i testów. A wręcz niemożliwe określić jej obiektywną wartość. Jeśli nas coś wzrusza i inspiruje – to jest KULTURA. Niezależnie, czy to wystawa Bruegelów czy koncert Dody… I pamiętajcie – KULTURA JEST COOL!

----

Źródło: Coolturka. Kwartalnik Szkolny