Wrocławski Teatr Współczesny kończy sezon 2017/2018

Wrocławianin Szymon Bogacz napisał SZABERPLAC, MOJA MIŁOŚĆ na zamówienie WTW [prapremiera 29 września 2017 r.]. Dramat powstał z inspiracji reżyserki, Tanji Miletić Oručević z Mostaru w Bośni i Hercegowinie. To opowieść o Instynkcie Szabru, studium ludzkiej skłonności do odbudowywania wszelkimi sposobami swojego świata materialnego na powojennych gruzach. W tle mamy m.in. powojenny Wrocław i konflikt bałkański. Bohaterowie to grupa wojennych uchodźców z różnych krajów i epok. Nie ma znaczenia, skąd pochodzą, jakiego konfliktu są sprawcami lub ofiarami.  „Ludzka natura poddana próbie, wepchnięta w koło historii i prawidłowości rządzących wojną okazuje się boleśnie niedoskonała. W sprzyjających okolicznościach plądruje każdy niezależnie od płci, poglądów, narodowości i pozycji społecznej. Takie kasandryczne refleksje krążą w głowach widzów…” – napisała Dorota Olearczyk na portalu pik.wroclaw.pl.

Po rozstrzygnięciu II Konkursu Dramaturgicznego STREFY KONTAKTU do repertuaru WTW trafiły dwie sztuki nagrodzone przez Komisję Artystyczną teatru – PIDŻAMOWCY Mariusza Sieniewicza i PANI FURIA Grażyny Plebanek. Marcin Liber, reżyser PIDŻAMOWCÓW [prapremiera 3 grudnia 2017 r.], zamknął szaloną historię szpitalnej rebelii pacjentów, którym nieustannie brakuje środków uśmierzających ból, klamrą opowieści autentycznych, przywołując głosy i pacjentów, i lekarzy. Pomiędzy prawdą a absurdem stworzył przestrzeń do rozważań nad istotą bólu. Nie tylko fizycznego. „PIDŻAMOWCY to LOT NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM zasiedlony bohaterami z LAS VEGAS PARANO. Rollercoaster bólu i ekstazy. Jazda bez trzymanki, z którą zespół Współczesnego znakomicie sobie poradził aktorsko. Przede wszystkim dzięki niedającemu się podrobić, autentycznemu zaangażowaniu i doprawdy zaraźliwej frajdzie, z którą oprowadzają nas po wyimaginowanym przez Sieniewicza i Libera świecie Wielkiego Anestezjologa.” – pisał na portalu teatralny.pl Henryk Mazurkiewicz.

PANI FURIA Grażyny Plebanek [prapremiera 19 maja 2018 r.], dramat o dziewczynie z Konga, która jako dziecko trafia z rodziną do Brukseli i dorasta w atmosferze wyobcowania, przyniósł autorce dwie nagrody. Oprócz wystawienia na scenie WTW, otrzymała w Konkursie nagrodę Pawła Korczaka za „wnikliwe rozpoznanie i oryginalne przedstawienie zagrożeń współczesnego świata”.  Bohaterka sztuki, Alia, urodziła się w dawnej belgijskiej kolonii. Na nowym miejscu poszukuje wspólnoty i wsparcia. Wstępuje do policji, gdzie trafia do wielonarodowościowego oddziału, który ma tajną misję: „oczyszcza miasto z obcych rękami obcych”. Reżyserował Krzysztof Czeczot. Spektakl ma także, wprowadzony przez realizatorów, wątek polski osnuty wokół losów Anielki, dorastającej w domu bez ojca, z dominującą, apodyktyczną matką…  „Bohaterom PANI FURII brak właściwie wszystkiego: empatii, wstydu, zrozumienia drugiego człowieka, bliskości, miłości [...] cierpią na najróżniejsze braki, których konsekwencją jest wszechogarniająca furia, a inną, najważniejszą konsekwencją jest cierpienie.” – zanotowała po premierze Małgorzata Matuszewska w Gazecie Wrocławskiej.

Nurt konkursu dramaturgicznego STREFY KONTAKTU w repertuarze WTW zamknął projekcją [21 maja 2018 r.] spektaklu NIE TRZEBA Maliny Prześlugi [I nagroda ex aequo] zrealizowanego przez Natalię Sołtysik w ramach projektu WFDiF Teatroteka. To przewrotna, pseudorealna opowieść o pewnej wsi i jej mieszkańcach zakleszczona pomiędzy dwoma sprzecznymi wyobrażeniami.  Jedni widzą wieś jako źródło wszelkiej głupoty, patologii, biedy i prostactwa, a inni – jako upragniony azyl z mlekiem od krowy, świergotem ptaszków i zapachem siana. Autorka obnaża tym dramatem stereotypowe i pozbawione szacunku dzisiejsze myślenie o wsi.

Na scenie WTW znalazło się także w tym sezonie miejsce dla prozy mającej rzesze wielbicieli na całym świecie. Weronika Szczawińska wyreżyserowała GENIALNĄ PRZYJACIÓŁKĘ – adaptację słynnej tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante. W roli scenografa zadebiutował w WTW Karol Radziszewski, znany twórca filmów, fotografii, instalacji, autor projektów interdyscyplinarnych. Historia życia Eleny i historia jej przyjaźni z Lilą to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść jest porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji. „Szczawińska z precyzją wykrawa z tetralogii Ferrante te fragmenty, które pozwalają jej zamienić sceniczną GENIALNĄ PRZYJACIÓŁKĘ w feministyczny traktat. Łączy zimne z gorącym – teatr formy z emocjonalnym przekazem, scenografię zbudowaną z niewygodnych designerskich mebli z najwyższej półki z bliskim, intymnym wręcz kontaktem aktora z widzem.” – czytamy w recenzji Magdy Piekarskiej w Gazecie Wyborczej Wrocław.

W sezonie 2017/2018 Teatr kontynuował pokazy spektakli z angielskimi napisami. Prezentował, niekiedy kilkakrotnie, spektakle  PANNA NIKT Tomka Tryzny [reż. Paweł Passini], SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA. WIECZÓR DLA OSÓB Z WADĄ POSTAWY Ingrid Lausund oraz WALENTINA. THE LAST HUMAN DOG Swietłany Aleksijewicz [reż. Natalia Sołtysik], a także ZAMEK Franza Kafki i SILESIA, SILENTIA Lidii Amejko [reż. Marek Fiedor].

Projekty edukacyjne WTW prowadzone w ramach programu Szkoła w mieście, warsztaty wprowadzające w poszczególne spektakle oraz warsztaty interpretacyjne po przedstawieniach, a także warsztaty według indywidualnych programów objęły tysiąc osób. 20 czerwca o godz. 17.00  planujemy pokaz pracy grupy warsztatowej z wrocławskiego LO nr VIII. Oto opinie uczestników warsztatów i nauczycieli z wrocławskich szkół: „Na warsztatach mogliśmy wykazać się pomysłowością i umiejętnością współpracy. Świetnie się przy tym bawiliśmy”. [Julia Mierzwa, VIII LO]; „Dzięki warsztatom zyskałam pewność siebie. Mniejszą trudność sprawiają mi wystąpienia na forum”. [Kinga Kopczyńska, gimnazjum nr 30]; „Prowadzący otworzył bardziej zamknięte w sobie osoby na wszelkie działania związane z pracą nad ciałem i głosem”[Ewa Suleja, polonistka gimnazjum nr 13]; „Warsztaty w WTW to doświadczanie sztuki pod okiem profesjonalistów” [Agnieszka Szymańska, polonistka VIII LO]; „Uczniowie stali się bardziej empatyczni, dojrzeli, poprawili też swoje zachowanie. W ubiegłym roku byli najgorszą klasą, w tym są najlepszą. Zainteresowali się teatrem, przygotowują inscenizacje omawianych w szkole tekstów”. [Grażyna Michalik, polonistka ZS nr 3].

Otrzymaliśmy także dotację z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na przeprowadzenie II edycji projektu „Jak poprzez teatr poznawać świat?”. Współpracujemy z wrocławskim Hospicjum Bonifratrów, Miejskim Centrum Usług Socjalnych oraz Radiem Wrocław. Przygotowaliśmy cykl interdyscyplinarnych warsztatów inspirowanych spektaklem pt. PIDŻAMOWCY poświęcony godności ludzi cierpiących. W dobie starzenia się społeczeństwa i słabnięcia więzi międzyludzkich chcemy uwrażliwić uczestników projektu na tych, którzy są starzy, samotni, chorzy, wymagający wsparcia i opieki. Będziemy wspólnie analizować związane z tym problemy, aby pomóc młodym ludziom w pracy nad sobą i budowie własnego systemu wartości. Planujemy warsztaty z psychologami, filozofami, opiekunami medycznymi, a także pracę z aktorami, dziennikarzami, realizatorami radiowymi, która zakończy się prezentacją krótkich spektakli i słuchowisk radiowych oraz wystawą zdjęć dokumentujących ich powstawanie.

Teraz Wrocławski Teatr Współczesny czeka teraz termomodernizacja budynku [finansowana z budżetu miasta Wrocław i z funduszy unijnych], która potrwa do końca 2018 roku. Będziemy kontynuować działania artystyczne poza siedzibą. Na 29 września 2018 r. na Scenie Ciśnień Teatru Capitol zaplanowana jest premiera GARBUSA Sławomira Mrożka w reż. Marka Fiedora. W koprodukcji z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu powstanie spektakl GROTOWSKI – NON FICTION w reż. Katarzyny Kalwat [planowana premiera – grudzień 2018].

Teatr zaprasza jesienią.

[źródło: WTW]