"Subtelności" wernisaż Judith Röder. BWA Wrocław, piątek, 3.07.

Myślenie Judith umyka prostemu przeciwstawieniu bytu materialnego i niematerialnego - mówi Zofia Reźnik, kuratorka wystawy – Ciężko zatem wyjaśnić i przedstawić za pomocą słów to, co działa na bardzo subtelnych poziomach. Niemiecka artystka podejmuje kwestie duchowości, która nie zamyka się w kwestiach religijnych czy ezoterycznych. Dlatego jej obiekty i instalacje artystyczne pojawiają się nie tylko w galeriach czy w instytucjach kulturalnych, ale również w przestrzeniach sakralnych. 

 

Wystawa Subtelności w galerii SiC! BWA Wrocław zbudowana jest z trzech różnych przestrzeni, które jednocześnie budują różne poziomy odbioru. Pierwsza zachęca widzów do wyciszenia i refleksji, stopniowo przechodząc w ciemniejsze zaplecze, zanurzone w ultrafioletowym świetle. Ostatnia część wystawy znajduje się w piwnicy galerii, dotychczas zamkniętej dla publiczności. Tam w ciemności przebijają projekcje świetlne i wideo, aż do momentu swojego rodzaju pulsowania obrazu. Ostatnia praca w piwnicy nie daje możliwości rozpoznania – dopowiada kuratorka – Pozostawia widzów w stanie, w którym nie udaje się w pełni skonkretyzować tego, co widać.

 

kuratorka: Zofia Reznik

 

Judith Röder – (ur. 1981) W latach 2002-2005 kształciła się w zakresie szkła witrażowego w Monachium, a w roku 2010 ukończyła studia Instytucie Ceramiki i Szkła Artystycznego na Uniwersytecie Nauk Stosowanych w Koblencji (Hochschule Koblenz). Od 2009 roku regularnie prezentuje swoje prace na wystawach zbiorowych w Niemczech, Francji i Belgii, a jej pokazy indywidualne miały miejsce dotychczas wyłącznie w Niemczech, m. in. w Muzeum Miejskim w Trier (2011), Domu Kahnweilera w Rockenhausen (2012), Galerii Söffing we Frankfurcie nad Menem (2012), Kunst-Station Sankt Peter w Kolonii (2013), Metzgalerie w Koblencji (2015) oraz w kościołach w Koblencji, Mannheim czy Kassel. Jest laureatką m. in. nagrody Ramboux (Trier, 2010), Media in Space (Stuttgarter Filmwinter,  2011) czy Initiative Kirche und Kultur (Wiesbaden, 2012). Mieszka i pracuje w Niemczech. W swoich pracach wykorzystuje materiały naturalne, które chętnie łączy z nowymi technologiami, jednak to zawsze szkło zajmuje w nich centralne miejsce. Oszczędne w wyrazie tafle bywają w jej instalacjach zarówno ekranem dla efemerycznych projekcji, jak miejscem utrwalenia śladów zjawisk, które wymykają się percepcji zmysłowej.